Krwawodziób

Wizerunki krwawodziobów na słupkach i w locie zdają się atrakcyjne. Jednak ilustrują nerwowe zachowanie ptaków w okresie lęgowym. W ten sposób ptaki gwałtownie reagują na obecność ludzi. Nadlatują nad ich głowy, zataczają liczne koła popiskując w powietrzu, po czym zasiadają kilkadziesiąt metrów dalej starając się pozostać w polu widzenia. W ten sposób skupiają na sobie wzrok, by odwrócić uwagę od piskląt. 

Ilustrują to zdjęcia z 2019, gdy ścieżki rezerwatu dostępne były cały rok. W tamte lipcowe dni wędrowały nimi dziesiątki odwiedzających, nieustannie wchodząc na kurs kolizyjny z krwawodziobami. To najbardziej spektakularny powód ograniczenia ruchu turystycznego, jaki został wprowadzony w kolejnych latach. 

Zapewniony został spokój w rewirach lęgowych wielu gatunków, w tym szczególnie krwawodziobów. Mimo to ich sukces lęgowy odbywa się ze zmiennym szczęściem. Wiele zależy od stanu wody na łąkach, jaki utrzyma się do jesieni. Mimo trudności jakie napotykają krwawodzioby w rezerwacie, co roku 3 - 4 pary podejmują próbę gniazdowania.

Dla odwiedzających rezerwat obserwacje krwawodziobów są możliwe i atrakcyjne w okresie wiosennej i jesiennej migracji. W tym czasie sporo osobników spotkacie na zalanych łąkach i w grupach siewek na morskim brzegu.