Ohar

Prezentując ohary rezerwatu zacznę od bieżących obserwacji. Październik, listopad to czas gdy spotkamy je głównie na wodach morskich. Będą to najczęściej pojedyncze osobniki, w przeciwieństwie do licznych stad okresu wiosny, ale do tego jeszcze wrócę. Oczywiście jesienne brzegi rezerwatu nie są jedynym miejscem pobytu oharów, bo stanowią jedynie niewielką część rozległej Zatoki Puckiej a ptaki zasiadają na całym tym akwenie. Może różnica jest taka, że w rezerwacie o tej porze roku panuje spokój i ohary podpływają bliżej brzegu.

Ilość osobników, które niekiedy obserwujemy może wskazywać na znaczącą liczbę gniazdujących w Polsce oharów. W rzeczywistości to zaledwie 150 par lęgowych. Wobec tej liczby ilość oharów w rezerwacie wygląda imponująco, bo to 4 pary z młodymi, 6-8 par lęgowych. 

Wróćmy do wiosny, gdy lęgowe ohary przybywają do rezerwatu oraz pozostałe osobniki, dla który to jedynie przystanek. Według moich notatek najbardziej obfitujący był kwiecień 2017 roku. W tamtym czasie na Bece i w otulinie można było obserwować dziesiątki oharów. Zasiadały same, lub pośród równie licznych żurawi.