Pliszka żółta

Pliszka żółta Motacilla flava jest gatunkiem lęgowym rezerwatu. Nazywana jest również "wolarką" od słowa wolarz, czyli handlującym bydłem. To nawiązanie do zwyczajów pokarmowych pliszki, bo żywiąc się głównie owadami pokarmu szuka w pobliżu wypasanego bydła lub koni. Ptaki podążają na pastwiskach za zwierzętami gospodarskimi, korzystając z obfitości owadów płoszonych ich stąpaniem. To zachowanie typowe po okresie lęgowym, gdy pliszki opuszczają rewiry i rozlatują się po okolicy. 

Znając już ciekawe zwyczaje pliszek żółtych powróćmy do rezerwatu Beka. Historia jego nadmorskich łąk sięga około 300 lat. Rolnicze wykorzystanie terenu i regularne wlewy słonych wód z Zatoki Puckiej, były powodem wykształcenia się rzadkich i unikatowych na polskim wybrzeżu siedlisk roślinnych - słonaw. Stanowią one doskonałe siedlisko lęgowe dla ptaków wodno-błotnych. 

Od 1999 r. Ogólnopolskie Towarzystwo Ochrony Ptaków realizuje zadania czynnej ochrony, w tym wypas oraz koszenie, które pozwalają wyeliminować trzcinę. Dzięki takim działaniom duże fragmenty słonych łąk osiągnęły wygląd podobny, jak w okresie użytkowania pastwiskowego ubiegłego wieku.